Op 23 september 2021 is mijn dichtbundel Lettertroost verschenen. Korte gedichten over verlies en rouw.
In mijn jarenlange loopbaan als uitvaartbegeleider heb ik van dichtbij gezien dat woorden troost kunnen bieden. Het zijn vooral de woorden in de vorm van een klein gedicht, spreuk en tekst. Ze bieden vaak de juiste verwoording van het gevoel dat nabestaanden op dat moment ervaren.
Deze bundel bevat kleine gedichten die allemaal betrekking hebben op de periode na het overlijden van een partner. De verschillende fasen van rouwverwerking met de daarbij behorende gevoelens vormen de basis van de gedichten. Ook de ervaringen die ik hoor tijdens nagesprekken met nabestaanden klinken hierin door.
De gedichten zijn onderverdeeld in de volgende hoofdgroepen:
Ik heb twee troostliederen geschreven en opgenomen in deze bundel. Mijn broer Jan Noordzij heeft hierbij muziek gecomponeerd met een zangpartij voor een sopraan.
Lied: Wij zijn hier maar even
Lied: Daar kom ik jou steeds tegen
Om u een indruk te geven van deze korte gedichten hierbij enkele voorbeelden.
Een vraag
in betonnen woorden
Ze zinken in de oceaan
van onwerkelijkheid
Op de bodem stapelt
zich onbegrip
Er omheen groeien vragen
die nooit worden gesteld
Een uitvaart regelen
het is als schilderen
met jouw lievelingskleuren
Je wordt geportretteerd
binnen je eigen lijntjes
met ons op de achtergrond
Alsof zijn of haar leven
toch aanwezig is
keurig hangend
in de kledingkast
Je ruikt
denkt en hoopt
maar het blijft toch afwezigheid
Tekst
tekst
Poetica Profonda is de naam van het dichtersgezelschap waar ik de Initiatiefnemer van ben. Het gezelschap bestaat uit drie dichters die de voorkeur hebben om door middel van een filosofische invalshoek met poezie bezig te zijn.