Sturing

In welke mate kunnen we hulp en ondersteuning ontvangen van iemand? In hoeverre zijn wij kwetsbaar en open om sturing en advies aan te nemen? Het blijken allemaal best moeilijke zaken te zijn. Wij verkiezen het om onze eigen boontjes te doppen. Laat dit nu niet altijd de beste oplossing zijn.

Onlangs kreeg ik een appje van iemand met een spreuk. “Een kalme zee creëert geen goede schipper”. Dat is waar. Als alles voor de wind gaat ervaar je weinig tegenslag. En juist die tegenslag dwingt ons om zelf extra stappen te ondernemen om overeind te blijven of vooruit te komen. Alleen dit gebeurt niet zomaar. Er moet een wil zijn om deze stappen te zetten, maar er moet ook een besef zijn over wat je wel en niet kan. We hebben niet alles in de hand, hoe graag we dat ook zouden willen.

De kracht van een goede schipper/kapitein is dat hij weet wanneer hij een loods aan boord moet toelaten om te helpen sturen. Een loods is nodig als het om specifieke kennis gaat over de vaarwegen die vanaf open zee tot in de haven leiden. Dan is er meer nodig dan staande te blijven of het schip recht te houden, het schip moet veilig een haven binnengaan.

Wanneer er een crisis in ons leven plaatsvindt, proberen we dit zo goed mogelijk op te lossen. En dat is ook goed. Soms lopen we vast en hebben we de hulp van anderen nodig. Kunnen we deze hulp op dit moment ook echt aanvaarden? Het aannemen van hulp of advies is niet eenvoudig, net zoals het ontvangen van echte liefde ook niet eenvoudig is. Bij het ontvangen zijn we kwetsbaar en broos. Om dit mogelijk te maken, moet ons ego een stapje terug doen. Dat is misschien wel de grootste uitdaging. 

Soms is het nodig een 'loods' aan boord te laten in de vorm van een goede adviseur of hulpverlener, of in welke hoedanigheid dan ook. In mijn functie als uitvaartbegeleider kom ik vaak aan boord van families om tijdelijk sturing en begeleiding te geven. Als lifecoach kom ik vaak ook aan boord om met de ander te proberen het levensschip (weer) in de juiste positie te krijgen. Het mooie is dat een loods vaak niet letterlijk het roer overneemt. Een loods geeft juist aanwijzingen of gewoon opdrachten die absoluut moeten worden opgevolgd. Nu het roer zus, dan weer zo en later een extra boegschroef aan enz. De schipper of kapitein moet deze bevelen uitvoeren door de knoppen te bedienen en zijn bemanning aan te sturen. 

Echt hulp ontvangen is tijdelijk een stapje terug doen. Het voelt onzeker  als ons verdedigingsmechanisme op non-actief wordt gezet. Toch bereik  je er veel meer mee dan wanneer je blijft modderen. Een groot zeeschip kan niet veilig in de haven komen zonder een loods die de plaatselijke vaarwegen kent tot in de haven. Ook wij kunnen niet altijd alles weten en dat hoeft ook niet. 

Als we een goede loods aan boord toelaten, varen we nog altijd zelf. Alleen de sturing komt echter tijdelijk van buiten onszelf. En daar ligt de kracht van heling en tevens de oplossing van veel problemen. Laat sturing en advies toe. Op deze manier kunnen we een veilige plek vinden om op krachten te komen. Leer je dus open te stellen voor nieuwe vaarwegen, de oude zijn misschien al bijna helemaal dichtgeslibd. Doen we niets, dan komen we vast te zitten voor langere tijd.

Zorg ervoor dat je de loods belt wanneer het nodig is. Hang de touwladder maar vast langszij. De loods zal dan weten dat hij welkom is.

Geschreven door

info@niekonoordzij.nl