Sorry zeggen

Hoe een onverwacht experimentje zorgde voor een openhartige ontmoeting van slechts 2 minuten. Dat dit mogelijk was, maakt voor mij het ontmoeten van mensen boeiend. Zowel privé als in mijn werk.

Samen met mijn zoon Michel ging ik naar de theatervoorstelling van Dirk de Wachter. Hij werd tijdens een avondvullend programma ‘Levensvragen voor onzekere tijden’ solo geïnterviewd in het Nieuwe Luxor in Rotterdam. Ik volg deze Vlaamse psychiater al geruime tijd en zijn boeken heb ik in mijn bibliotheek verzameld. En ik begreep die avond dat er een nieuw boek in de maak is. Dus ik heb alvast wat plaats gemaakt in de rij op de betreffende plank De Wachter.

Om de avond wat interactiever te maken waren er zo af en toe wat ‘doe-dingetjes’ voor en met het publiek, dat uit honderden mensen bestond. Een daarvan was het zogenaamde ‘sorry-experimentje’ om het belang van goed luisteren te ervaren en zelf uit te voeren. De vraag was: aan wie zou je sorry willen zeggen en waarom? Je moest contact maken met iemand voor, naast of achter je in de zaal die je niet kende en vervolgens afspreken wie als eerste ging luisteren. Als er een gong klonk, moesten de rollen worden omgedraaid en kon degene die als eerste luisterde zijn of haar verhaal vertellen. 

Ik maakte kennis met iemand aan de andere kant van het gangpad. Mijn gesprekspartner zou als eerste luisteren. Uiteraard had ik al even tijd gekregen om over de vraag na te denken: aan wie zou ik sorry willen zeggen? Het allereerste wat er in mij opkwam was: tegen mezelf. En de reden waarom vertelde ik dus aan mijn onbekende gesprekspartner. 

We doen onszelf vaak zoveel geweld aan in kleine en soms grote dingen. En we gunnen ons door tal van (misschien plausibele) redenen niet de kans om dit anders te leren doen. Misschien verhinderen gewoontes, sociale druk vanuit de omgeving of gewoonweg ons karakter ons, om dit aan te gaan. Maar onszelf meer ruimte geven aan wie we ten diepste zijn, zou best wat vaker mogen. En dit kost kracht, zeker met dingen die niet zo vanzelfsprekend zijn in de omgeving waarin je woont of werkt. 

Ik vertelde dat ik met de kennis van nu, sorry tegen mezelf wilde zeggen in een eerdere fase van mijn leven. Daarmee bedoelde ik situaties waarvan ik al bewust was dat bepaalde keuzes voor mezelf juist goed zouden zijn, maar dat ik toch koos voor andere opties, die minder aansloten bij mezelf. Dit was niet per se fout, maar ik deed mezelf daarmee eigenlijk wel tekort. Iets wat ik in een latere fase van mijn leven beter ben gaan inzien. 

De gong klonk, de eerste minuut was voorbij. Nu was het de beurt aan de ander en moest ik luisteren. Echter, mijn gesprekpartner was geëmotioneerd geraakt door mijn toelichting. Het zorgde voor een trigger naar iets persoonlijks wat degene had meegemaakt. Ik mocht luisteren hoe daar eigenlijk stamelend woorden aan werden gegeven. Er volgden hele persoonlijke woorden, die diep verbonden waren met emoties en pijn. Degene ervaarde het sorry zeggen tegen jezelf als een belangrijke en mooie optie, vooral ook als een helende gedachte. Degene zou er verder over gaan nadenken. De gong klonk weer. 

Het waren maar twee minuten, die een onverwachte verbinding tot gevolg had. Ik mocht naar de ander luisteren, en de ander luisterde naar mij. En blijkbaar hadden we elkaar iets te vertellen. Het voelde alsof we elkaar langer kende, wat niet zo was. Echt luisteren doet oordelen verbleken, leeftijdsgrenzen vervagen, geeft ruimte aan stamelende woorden. 

We gaven elkaar als gebaar en afscheidsgroet een box met de handen. Het was een gemeend gebaar. We gingen weer terug naar onze eigen stoel. Voor mij was opnieuw weer duidelijk geworden hoe boeiend ik het vind om naar de verhalen van mensen te luisteren, om met mensen te verbinden waarin ook mijn verhaal mag reflecteren. En ja, we zijn zeker niet allemaal gelijk en we zullen zeker ook niet met iedereen kunnen verbinden. We kunnen op z’n minst proberen te luisteren, graag zonder oordeel. 

We moeten in deze ook luisteren naar onszelf. Jouw en mijn intuïtie vertellen veel over wat wel of niet goed voor ons is. Leer het op te merken, zodat je niet later sorry tegen jezelf hoeft te zeggen.

Geschreven door

info@niekonoordzij.nl