Poëzie moet je leren lezen

Om poëzie te verstaan moet je het leren lezen. Om poëzie te lezen moet je het leren verstaan. Vergeet je een van deze twee elementen dan zal alle poëzie voor altijd onverstaanbaar voor je blijven.

Voor mij zelf is het, in jaren uitgedrukt, ook nog niet zolang geleden dat ik poëzie ben gaan waarderen. Ik ben er vervolgens ook wel helemaal in ondergedompeld. Het zal mij nooit meer loslaten.

De gedichten van Rutger Kopland hebben mijn ogen geopend voor het weide denklandschap wat zich voor je ontvouwt. Het is fascinerend hoe een paar regeltjes zulke grote levensthema's kunnen bevatten.

Gaandeweg werd mij duidelijk dat deze kleine zinnetjes niet willekeurig zijn geschreven. Er wordt gebruikt gemaakt van technieken en allerhanden 'trucjes' om mooie gedichten te kunnen schrijven. Natuurlijk is het creatief denken daarbij onontbeerlijk.

Een goed gedicht; het blijft je achtervolgen. Afhankelijk hoe en wanneer je het leest kan het gedicht steeds van gezicht veranderen. Kortom het spiegelt jezelf. Je leest je eigen spiegelbeeld op het moment dat een gedicht je aanspreekt.

Dit is de reden waarom gedichten zo vaak worden gebruikt op momenten in het leven die er toe doen. Op zulke momenten staan de gevoelssensoren voluit aan. Je bent ontvankelijk voor bespiegeling. Precies daarom zal poëzie altijd van waarde zijn en blijven. Veel mensen ervaren poëzie als echte vriend die je liefdevol maar eerlijk toespreekt.

Geschreven door

Nieko Noordzij

info@niekonoordzij.nl

Deel dit blog op: